İYİ Parti Isparta Milletvekili Aylin Cesur, TBMM’de işçi ölümleriyle ilgili “İş Cinayetleri Raporuna göre; bin 359 işçi 2022 ilk 9 ayında, 18 bin 285 işçi son 10 yılda, 30 binden çok işçi son 20 yılda kaybetti hayatını kaybetti. Ve işçilerin yüzde 85'i ücretli işçiler. Son dokuz yılda en az 556 çocuk işçi hayatını kaybediyorsa, ölen çocuklardan üçte biri 15 yaş altında ise gözlerinizi kapatmayacaksınız. Ekonomik sorunları inkârla, çözüm olarak da sabır ve 20 yıl sonra yeni vaat paketleriyle çıkamazsınız artık düzlüğe.” açıklamasını yaptı.
İYİ Parti Isparta Milletvekili Aylin Cesur, dün TBMM Genel Kurulu’nda söz alarak işçi ölümlerini gündeme getirdi. Cesur, konuyla ilgili şunları dile getirdi:
“Euro Stat verilerine göre her 100 bin işçide yaşanan ölüm oranı ülkemizde 5,36. Bizden sonra gelen 2. sıradaki ülkede 3.5, bizi kıskanan Almanya’da 1. Sayıştay raporlarından yakın tanıklıklara uzanan olgular gösterdi ki Amasra’daki grizu patlaması bir işçi katliamı. Uzmanlar diyor ki ihmal var. Madencilikte, ihmal, ‘ölümlü kazayı göze almak demek. Biz Soma’da yitirdiklerimizi, Ermenek’te can verenleri, Amasra’da bir kör kuyuda hayata veda edenleri unutmayacağız. Göz göre göre gidiyor canlar ve burada 3-5 konuşma, oralarda nutuklar, kanıksanıyor sanki ihmaller, ölümler.
İhmallerle ölenlerin ihmaller değil ortak yanları sadece, dertleri de ortak; dertleri ekmek. Onlar ekmeğe koşuyor ve enflasyon maaş zammından hep önde koşuyor. O ekmeği bir süredir onlara çok görenlerin yedikleri lokmaları boğazlarına dizeceğim üzgünüm vereceğim rakamlarla. İş Cinayetleri Raporuna göre; bin 359 işçi 2022 ilk 9 ayında, 18 bin 285 işçi, son 10 yılda, 30 binden çok işçi son 20 yılda kaybetti hayatını. Ve işçilerin yüzde 85'i ücretli işçiler. 2012 yılında kabul edilen İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu var, sorumluluklar belli. Ama uygulama yine eksik ki, sonuç aynı: ölüm ve nihai sonuç aslında; kanıksamış ve çözüm üretmeyen bir iktidar. Miadı dolmuş ilaç gibi. Var ama işe yaramıyor.
Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu’nun Küresel Haklar Endeksi raporunun geçen yılki verileri diyor ki; Türkiye işçi haklarının en kötü olduğu 10 ülkeden biri. Güvencesiz çalışma koşulları, kamuda sözleşmeli istihdam, mülakata dayalı atamalar, eğitimde sözleşmeli yüzbinler, 100 bini aşan sağlıkta taşeron çalışanlar hepsi ekmek arıyor. Ve çok önemli bir başlığa dikkat çekmek zorundayım. Sayısı milyonu aşan çalışan çocuk işçilerimiz. İşçi sınıfının en güvencesiz, korunmasız, sömürülen ve şiddete uğrayan kesimi onlar. AK Parti iktidarının sosyal politikaları ile her geçen gün daha fazla çocuk işçi oldu.
Yok artık diye örtü çekilse de 13 yaşındaki kimya işçisi Ahmet, 16 yaşındaki tekstil işçisi Emin, 13 yaşındaki konfeksiyon işçisi Emine, 6 yaşında otomobil camları silen Nazar, 13 yaşındaki tarım işçisi Abdulsamed ve yüzlerce çocuk işçi ekmek arıyor. Çünkü TÜİK’e göre; 30 Avrupa ülkesi arasında en yüksek çocuk yoksulluğu oranına sahip iki ülkeden birisi Türkiye artık. Türkiye, ILO’nun 138 sayılı İstihdama Kabulde Asgari Yaş Sözleşmesi’ni 1998’de, 182 sayılı En Kötü Biçimlerdeki Çocuk İşçiliğinin Yasaklanması Acil Eylem Sözleşmesi’ni 2001’de onayladı. Türkiye’de çocuk işçiliğin gerçek boyutu verilerle perdeleniyor. Yasadışı çocuk işçi çalıştırmayı önlemeye yönelik tedbir alacak, denetleyeceksiniz. Kayıt-dışı çocuk işçi çalıştırmaya göz yummayacaksınız. Son dokuz yılda en az 556 çocuk işçi hayatını kaybediyorsa, ölen çocuklardan üçte biri 15 yaş altında ise gözlerinizi kapatmayacaksınız. Ekonomik sorunları inkârla, çözüm olarak da sabır ve 20 yıl sonra yeni vaat paketleriyle çıkamazsınız artık düzlüğe. Aynaya bakacaksınız, bu Türkiye’deki yoksulluğun ve sefaletin aynasıdır çünkü.”
