Allah ne güzel vekildir! diyebilmenin huzuru 

Nereye gidersem gideyim Rabbim benimle diyen insana gurbet yoktur ! 

“Ülfet belâlı şey, fakat uzlet sıkıntılı, Bilmem nasıl geçirmeliyim son beş on yılı?” der Yahya Kemal. 

Aslında ülfetin içinde uzlet ve uzletin içinde ülfet vardır. Zira insan bazen kalabalıklar içinde yapa yalnız kalır.  

Kimileyinse yalnız kalır ama hem kendini hem Rabbini bulur. O yalnızlık içine şifa olur. Farkına varmadığı güzelliklere şahit olur. Fiziken uzak olan dostları, içine içine damlar semadan toprağa inen yağmur damlacıkları gibi. 

Nereye gidersem gideyim Rabbim benimle diyen insana gurbet yoktur. 

Zaten Kur'an bize bu terbiyeyi verir."Şayet yüz çevirirlerse de ki: Allah bana yeter!"  

O ne güzel bir cümle, ne kadar da müessir bir tesellidir.  

"Allah bana yeter !" Ben bu Kur'ani teselliyi sadece müslüman mahkumlara değil Hristiyan ve Yahudi mahkumlara da öğretiyorum. Geçenlerde bir Yahudi mahkum hatırlıyormusun hücre hapsindeyken bana ne öğretmiştin? dedi. Hatırlayamamıştım haliyle çünkü bir günde onlarca mahkumla farklı farklı diyaloğum olabiliyor. Lakin Arapçasıyla " Hasbunallah ve ni'mel vekil" deyince hemen hatırladım. Evet "Allah ne güzel vekildir" Bu sözü öğrenmeye tüm insanlığın ihtiyacı var. 

Bazen aileleriyle yıllarca görüşmeyen mahkumlar olur. Aileleri çocuklarının yaptığı suçu hazmedemediklerinden dolayı onları defterden silmiştir. Bazen bir hastalık veya ölüm haberi olur ve bütün buzlar erir gider. Telefonda hüngür hüngür ağlaşırlar ve birbirlerini affederler. 

Lakin aradan yıllar geçmiştir. İşte o süreçte mahkumlar yapayalnız kalmışlardır. İşte bu dönemlerinde tutanacakları tek dal imanlarıdır. O dönemden sonra da Allah tek yardır. Zira o tecrübe öğretmiştir ki insan bir gün yapayalnız kalacak. O yalnızlıkta dahi bizimle olacak sadece Rabbimizdir. 

Nereye gidersek gidelim Rabbimiz bizimle diyebilmek en büyük saadettir. Hangi hal ve koşulda olursak olalım. Hastanede veya hapishanede, şehirde veya köyde, memlekette veya uzaklarda, evde veya sokakta her daim Rabbimiz bizimledir.  

Hangi konumda olursak olalım öğrenci veya iş sahibi, patron veya hizmetli, çiftçi veya mebus kim olursak olalım Rabbimiz bizimle. Hatta neyi tecrübe edersek edelim hastalık, mahkumiyet, ihanet, kırgınlık, hasret, üzlet veya mahcubiyet Rabbimiz hep bizimle. Allah'tan bağımsız bir alan tasavvuru zaten şirktir. Öyleyse O'ndan kaçış yok. Zaten insan bir kendinden kaçamaz bir de Rabbinden. 

Mahşer mi? O saklambaç oynar gibi köşe bucak vicdanından kaçarak saklanan insanın, saklanacak bir yer bulamayıp sobelendiği yerin adıdır. 

 Selam ve dua ile