Allahu Ekber ! 

Ezan kul olduğumuzu hatırlatan bir nebevi çığlık .. O, özü gür olanların ve özgürlerin kulak ve hatta yürek verdikleri ezeli nağme ..

Bir ilan-ı hakikat o.. “Allahu Ekber” nidasıyla insanoğluna sınırlı, kusurlu ve muhtaç olduğunu hatırlatan ve yine ona kulak ama yürek veremeyen Firavunlara ve Nemrudlara "Sen de fanisin ey zalim!" mesajını veren..

Allahu Ekber! Hayatın içinden bir idrak damlası aslında.. Toprağı delerek çınar olan ağaç, lisan-ı haliyle o mesajı veriyor mesela.. Gökyüzünde pervaz eden kuşlar onlara kanat takanın kudretini fısıldıyor sanki idrakin kulaklarına..

Semada ışıyan ve ısıtan yıldızlar ve şems, lisan-ı haliyle ezan-ı Muhammediyi terennüm ediyor, bismillah’ın sırrına erenlere.. İnsan anatomisi “Allahu Ekber” diyor. Zerre bu söze aşık ve kürre-i arz bu idrakin meftunu..

Ezan, gurbette olan kulakların hasret kaldığı bir nida.. Kuşlar nasıl ki hep aynı melodiyi mırıldanır ezan dahi bu ümmetin vahdetinin simgesi..

Mekkeli veya Pekinli, Londralı veya Kuala Lumpurlu, Keşmirli veya Kahireli, Filedelfiyalı veya İstanbullu, Sidneyli veya Lefkeli, tıpkı o bölgenin Ağustos böceklerinin aynı tarzda pes perdeden sundukları senfoni gibi, aynı lisan ve tarz ile fısıldarlar o ezeli nağmeyi..

“Bu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli – Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli” diyen bu milletin şairi Akife bin selam olsun.. Evet ezanlar sadece Anadoluda değil, tüm dünyada inleyecek.. Allah’ın her bir kulu, bu güzel çağrıyı dinleyecek.

Amerikan hapishanesinde R.White isimli bir mahkumla konuşuyordum. Konuşmanın akışı bir şekilde onun şehadet hikayesine geldi. Kendisi elli üç yaşında ve çocukluk yaşlarından beri mahkum. Hapishanede müslüman olanlardan. Şehadetini aldığında yirmi beş yaşındaymış.Nasıl müslüman olduğunu onu neyin etkilediğini sohbetimiz sırasında anlatmıştı. Duygulandım ve gözyaşlarımı tutamadım.

Şöyle anlattı White, şehadet hikayesini : "Yıllar önce hücremde otururken yan hücrelerden bir müslüman mahkum yüksek sesle ezan okuyordu. Ne olduğunu anlamadım. Bir kaç gün tekrar edince kendisine sordum. Sonra bana okuduğu ezanın İngilizce tercümesini söyledi.

” White şöyle devam etti: “Ezanın manası yüreğimi eritti. işte hakikat bu olmalı dedim. Allahu Ekber,Allahu Ekber, Allah en büyük Allah en büyük. Evet hakikat buydu ve ben o en büyük Allaha teslim olmalıydım.İslam ile ilgili bilgi aldıktan hemen sonra müslüman oldum." O gün bugün, White müslüman. Soy ismi White ama kendisi siyahi bir kardeşimiz.

Tek bir söz yani “Allahu Ekber “ sözündeki büyüklük, insanın en büyük hakikati idrak etmesine vesile oluyor. Aslında özet bir sözdür “Allahu Ekber”. Yüreklerini Firavunlaştıran , şişmiş egoların ve maddenin enkazı altında kalmış biçarelerin gönül kulaklarına “Ey fani! Mütevazi ol” çağrısıdır Allahu Ekber” sözü. Bu sözü duyanlar iki büklüm olurlar. Tevazu ve mahfiyet onlarda ahlaka dönüşür.

Bu sözü duyan dirilir ve duymayan vahyin dilinde artık sağır, dilsiz ve kör hükmünde olur. “Allahu Ekber” seslenişini duyamamak hakiki sağırlık, onu diyememek hakiki dilsizlik ve o hakikati görememektir hakiki körlük.

Bu sözü duyabilseydi Kabil, yeryüzünün ilk cinayeti islenmeyecekti. Bu sözü duyabilseydi Kenan, sefine-i Nuh’un yolcularından biri olacaktı. Bu sözü duyabilseydi insanlık, tuğyan olmayacaktı ve belkide tufan kopmayacaktı.

Bu sözü duyabilseydi Nemrud, İbrahimi ateşe atmayacaktı ve Firavun, bebekleri anne rahminde katletmeyecekti. Bu sözü duyabilseydi Herot, Yahya’nı n başını kesmeyecekti ve bu sözü duyabilseydi evlad-ı Yakup, Yusuf ıssız bir kuyuya terkedilmeyecekti.

Bu sözü duyabilseydi İskaryot, İsa’yı Roma hükümetine ispiyonlamayacaktı . Bu sözü duyabilseydi Ebu Leheb diken tadında yüreğini yollara sermeyecekti. Bu sözü duyabilseydi Umeyye bin Halef Bilal-i Habeşi'ye zulmetmeyecekti. Bu sözü duyabilseydi sükût edecekti zalimler. O kutsi beyan, bu meseleyi ne güzel özetler. “Sağırdırlar,dilsizdirler,kördürler, artık dönemezler.”

Bu veciz sözü duyamadıkları için oldu herşey. Duyabilselerdi şayet olmayacaktı birşey. Muhabbet tohumu olmayınca yüreklerde, bombalar patladı Hiroşimada ve Nagasaki de. Yüzyıllarca beyaz adam kırbacıyla imza attı siyah adamın derisine… Bu sözü duyamadıkları için olmuştu herşey.

Bu sözü duyamadiklari için milyonlarca Musevi katledildi Hitler’in elinde. Bu sözü duymak istmedikleri için bugün zulüm var Filistinde-Gazzede ve Keşmirde.. “Allahu Ekber” sözünden duyulan rahatsızlıktı yaşanan Bosnada ve onun için katledildi yaşlı ve çocuk demeden binlerce insan Srebrenikada. Bu sözü unuttuğu için inliyor Suriyeli kardeşlerimiz bebek yüzlü katil Esad rejiminin idaresi altında.

Bugünkü rahatsızlıkların temelinde yine bu var. “Allahu Ekber” sözünü hazmedememek. Duymak istemiyorlar zira bu kutsi sözü.. Bu söz, mana olarak duyulmak istenmiyor. İnsanlık kendisini dev aynasında görüyor.

Selam ve dua ile