Geceye düşen yorgun notlar

Dinde değil insaniyette müttefik olmak gerek. Hangi inanç sisteminden olursa olsun insanlığı ilgilendiren konularda beraber hareket edebilmek. Ancak bu şekilde düşününce istikbale daha iyimser bakabiliyorum.

Ben bir müslüman olarak, diğeri başka inançtan, bir başkası daha başka inançtan, insanlığı tehdit eden bir hadisede hep beraber hareket edebilmekten bahsediyorum. Müslümanların bir araya gelmesi, birlik olması bunlar çok mümkün şeyler gibi gelmiyor.

Aynı durum Hristiyanlar için de geçerli. Evangelist bir Babtist ile Yehova Şahidi, herhangi bir Protestan ile Katolik veya herhangi bir Hristiyan ile Cumartesi Adventisti yada Üniteryen ile Hristiyanların hemen tümü arasındaki inanç ve düşünce farklılığı o kadar fazla ki onların düşüncede bir araya gelmesi mümkün değil. Her Protestan kilisesi de baska bir alem. Evanjelistlerin tüm ütopik söylemlerine rağmen onlarda da iftirak zirvelerde.

Aynı durum bizim içinde geçerli. Düşünsel olarak Vehhabiler ile Sufilerin bi araya gelmesi için hangisinin inandıklarından vazgeçmesini bekleyeceğiz? Kur’an müslümanlığı dediğimiz de dahi bir sürü farklı anlayış ortaya çıkıyor. Ben birilerini bağnaz görüyorum ve onlar da beni belki de Kur’an müslümanı görmüyor hatta tekfir ediyor. Evrenselci filanca vakıf nazarında, İlhami Güler veya Mustafa Öztürk gibi tarihselciler dinin bir kısmını inkar eden mürtedler.

Amerikan hapishanelerinde bile insanlar mezhep farklılığından dolayı birbirini yiyor. Yahu hapishaneye gelmişsiniz! Müslüman olmuşsunuz! Sevin birbirinizi! Hutbede boğazım yırtılırcasına bağıra bağıra uhuvvete dair hutbe veriyorumdum. Ama nafile ! Habesiler nazarında Selefiler, Selefiler nazarında Habesiler kafir. İslam Ulusu, o zaten ayrı bir vadide. Amerikan müslümanları diye bir gruba Selefilerce nefes aldırılmıyor çünkü onlar da ehli bid’at. Ben zaten ehli bid’at olarak görülüyorum Selefilerce. Hapishaneler sosyal bir labarutuvar gibi.

Moorish Amerikan Cemiyetini, Gelenekçi Sufileri, Felsefi sufileri, Güney Afrika Hanefilerini saymıyorum bile. Bunların hepsinin nazarinda diğerleri, akidevi olarak sorunlu, kafir veya ehli bid'at vs. Şiiler zaten kimliklerini söylemek dahi istemiyorlar kavga olurda darbedilirler diye. Burası bir hapishane. Tablo maalesef  bu. Tabi bunlar şu an aklıma gelenler... 500 kişilik bir müslüman topluluk takriben 2000 kişilik hapishanede. Durum bodrum yani anlayacağınız. Tarihe bakınca o daha bir karanlık.

Bireysel çalışmalar da farklı değil. Orda da bir sürü hayal kırıklıkları. Senelerce ders anlattığın insanlar oluyor. Sonra birilerinden bir vesileyle bir şey duyuyorlar, seni nerdeyse kafir olarak görebiliyorlar. Herkesin tercihi elbette. Lakin yıllarca beslendiğin kaynaklara tükürmek vefa degil.

2002'den bu yana, Amerika'da 150 kadar kişiye şehadet vererek müslüman olmasına vesile oldum. Bir tane oğlum var, her şehadet verişimde oğlum olmuş gibi seviniyordum eskiden. Lakin onlar da hayallerimi kırdılar. Zira bir bakıyorsun bir kaç sene sonra, o da  seni sakalından veya kılık kıyafetinden dolayı kendinden görmüyor.

Siyasi konulara bu yazıda hiç girmiyorum zira o zaten başlı başına bir hayal kırıklığı.

Yahudiler farklı zannediyoruz ama onlar da farklı değil. Neturei Carta Yahudileri, siyonist Yahudilerin hepsini işgalci ve zalim görüyor ama onların sayıları çok fazla değil. Ortodoks Hasidik cemaati, Reformistleri ve Yeniden yapılanmacıları dinen değil sadece ırken Yahudi olarak kabul ediyor. Zaten tarihlerine bakınca Sadukiler ile Ferisiler arasında değil sadece Esseniler arasında da derin teolojik farklılıklar var.

Ancak şunu diyeyim ki, insanların teolojik olarak değil sadece ama sadece insaniyet namına birleşmesi mümkün gibi. Zaten “maruf” fıtratın tanıdığı şey anlamında. Münker ise fıtratın kabul edemediği kötülük demek. Dünya’nın neresine gidersek gidelim iyi insanlar ve kötü insanlar hep var. Din milliyetçiliği yapmanın anlamı yok! Din milliyetçiliği yapmak, zaten dinin ruhuna da aykırı.  

Öyleyse iyi insan olmaya çalışmak, mümkün olduğunca insanların kimliğine bakmaksınızın yardımcı olmak. Tabiata ve hayvanlara iyi davranmak. Fakirleri doyurmak ve zulme meydan okumak. Bir de sanatla iştigal etmek, güzel nameler dinleyip hayattan lezzet almak lazım bence.

Baki kalan bu kubbede, bize kalan bir hoş sada sadece.

Selam ve dua ile