Myanmar'ın Arakan eyaletinde 14 Mayıs'ta meydana gelen Mocha Kasırgası'nın ardından Birleşmiş Milletler (BM) tarafından "En çok zulüm gören topluluk" olarak tanımlanan Arakanlı Müslümanların (Rohingya) 1982'de vatandaşlık hakları ellerinden alındığı için insani yardıma ve güvenli yerlere ulaşamadığı belirtiliyor. Arakanlı Müslüman hakları aktivisti ve Özgür Rohingya Koalisyonu kurucularından Nay San Lwin, AA muhabirine, Myanmar ve Bangladeş'te, 14 Mayıs'ta meydana gelen Mocha Kasırgası'nın ardından Arakanlı Müslümanların maruz kaldığı ayrımcılık nedeniyle insani yardıma ulaşamamaları ve felaketten daha çok etkilenmelerini değerlendirdi. Lwin, Arakanlı Müslümanların 1982'de yeni vatandaşlık yasasının yürürlüğe girmesine kadar tüm vatandaşlık haklarından yararlandığını belirterek, şu ifadeleri kullandı: "O zamandan beri, vatandaşlığı olmayan ve yetkililer tarafından sistematik olarak hedef alınan Arakanlı Müslümanlar esasen açık hava hapishanesinde yaşıyor. Arakanlı Müslümanlara hareket özgürlüğü tanınmıyor. En azından hareket özgürlüğüne sahip olsalardı bu güçlü kasırgadan kaçmak için güvenli yer bulabilirlerdi. Bu sayede birçok hayat kurtarılabilirdi. Kasırgadan sonra bile temel ihtiyaçlarını bulabilecekleri alanlara hala ulaşamıyorlar. Şimdi ne zaman geleceğinden emin olamadan insani yardım için bekliyorlar. Askeri yönetim ise Arakanlı Müslümanlara vatandaşlığını iade etmeyi veya temel insan haklarını sağlamayı düşünmüyor."
Myanmar'ın, Bangladeş'i de etkisi altına alan Mocha Kasırgası'ndan daha çok zarar gördüğünü kaydeden Lwin, felaketten Myanmar'da 30 bin sığınmacının etkilendiğini ve yüzlerce Arakanlı Müslüman'ın yaşamını yitirdiğini, birçoğunun ise hala kayıp olduğunu söyledi. Lwin, Arakan eyaletinin başkenti Sittwe'deki tüm Arakanlı Müslümanların kasırgadan etkilendiğine dikkati çekerek, "Mülteci kampları yüzde 90 yok oldu. Zorluklar çok büyük. Arakanlı Müslümanların acil insani yardıma ihtiyacı var ancak Myanmar askeri yönetimi uluslararası kuruluşların afetten etkilenen bölgelere girmesine izin vermiyor" dedi. Sittwe'deki Arakanlı Müslümanların 2012'den bu yana kamplara kapatılarak ayrılmalarına izin verilmediğini dile getiren Lwin, toplama kamplarını andıran bu bölgelerde eğitim ve sağlık hizmetlerine erişimin sınırlı olduğunu anlattı. Lwin, kasırgadan sadece birkaç saat önce Myanmar askeri yönetiminin, Arakanlı Müslümanlara kampları boşaltma talimatı verdiğini ancak herhangi bir ulaşım aracı veya daha güvenli bir yer sağlamadığını aktararak, bunun birçok "masum" kişinin hayatını kaybetmesiyle sonuçlanan trajediye dönüştüğünü belirtti.