Muhammed Ali ile ölümü hatırlamak

“Her can ölümü tadıcıdır..” ( Ankebut:29: 57)

Seni tüketen, önündeki tırmanılacak dağlar değil, ayakkabındaki çakıl taşıdır. (Muhammed Ali)

Dünyayı yumruğuyla devirdi lakin bir yüreği vardı ki, yumruğundan kuvvetliydi. Onun için iman etti o, bir Kudret-i Sonsuza. İmanı yumruğundan güçlüydü zira. “Benim koruyucum Allah'tır” diyecek kadar mütevekkildi kendisine “Koruman var mı ? ” diye soranlara.

O sadece ringlerde rakiplerine vuruşuyla kendisine hayran olunan değil yaşadığı cemiyette duruşuyla takdir toplayandı.

O vicdani red hakkını kullanarak, Kuzey Vietnamda savaşmak için askere gitmediğinde basının karşısına çıkıp: “Vietkonglar(Kuzey Vietnam) bana hiçbir kötülük yapmadılar ki ben onlarla savasayım.'' sözünü kullanınca şimşekleri üzerine çekti. ''Benim onlarla sorunum yok." dedi ve boks lisansı iptal edildi. 5 yıl hapis cezası ve 10 bin dolar para cezasına çarptırıldı. Dünya Şampiyonluğu elinden alındı. Evet o vuruşuyla değil sadece duruşuyla da asildi.

İnsanın şu fani dünyada azıcık serveti, şöhreti veya makamı olsa hemen tekasür krizine girer ve dünyanın kendi etrafında döndüğü vehmine kapılır. Oysa ki dünyayı yumruğuyla deviren Muhammed Ali, hakiki kudret sahibinin Allah olduğunu her fırsatta haykırıyordu, yaşadığı cemiyete ve dahi dünyaya...

Malcolm X gibi o da evvela uydurulmuş din olan İslam Ulusu (Nation of Islam) hareketinden hakiki İslam'a hicret etti. 1964’te Hristiyanlığı terkederek Nation of İslam hareketine giren Muhammed Ali 1975’te Elijah Muhammed'inde vefatıyla bu hareketle ilişiğini kesti ve daha sahih bir İslam'i yorum olan Wallace D. Muhammed’in yanında yer aldı. Yumruğuyla rakiplerini nakavt eden Muhammed Ali, yoldaşı Malcolm X gibi hakikatin yüksek hatrı için geleneğin ve hurafelerin de nakavt edilebileceğini gösterebiliyordu.

“Kelebek gibi uçarım, arı gibi sokarım” diyen Muhammed Ali ringlerde yumruklarıyla rakiplerini deviren lakin yaşadığı cemiyetin yetimlerine ve muhtaçlarına yardım eli uzatan ve ismi bir çok yardım kuruluşunda hayırsever olarak geçen bir şefkat tablosuydu.

Amerikan hapishanesinde kendisini bizzat tanıyan mahkumlarla Muhammed Ali hakkında konuşmuşluğum vardır. Hepsinin ortak kanaati çok yardım sever bir kişi olduğu yönündeydi. Belli ki sadece rakiplerini değil insana cimriliği telkin eden, insanın ezeli rakibi Şeytanı da nakavt ediyordu çoğu kez. O, özellikle Amerika kıtasında dik duruşuyla bir çok müslümanın İslam ile şereflenmesine vesile olmuştu.

Efsane boksör Muhammed Ali, 1976 yılında geldiği Türkiye'de dönemin Milli Selamet Partisi Genel Başkanı merhum Necmettin Erbakan ve binlerce kişiyle Sultanahmet Camisi'nde cuma namazı kılmıştı. O sadece Amerika kıtasının değil, tüm İslam dünyanın sevgiyle yadettiği bir isimdi.

Şöyle diyordu Muhammed Ali : “Ben Amerika'yım. Tanımadığınız yönüyüm onun. Alışın bana. Siyah, öz güvenli, kendinden emin... Benim adım bu, sizin değil. Benim dinim, sizin değil. Benim amaçlarım, sizin değil. Alışın bana”

 Amerika’nın tanınmayan bir yönü var. Adı Muhammed olan, siyah olan ve müslüman olan.

Kadir-i Mutlak olan Allah ona, bir Ramazan arefesinde bizlere ölüm hakikatini hatırlatarak kutlu mesaj daha vermeyi nasip etti.

3 Haziran 2016'da aramızdan ayrılan Muhammed Ali'ye selam olsun.

Yumruklarıyla dünyayı deviren adama selam olsun.

 La havle vela kuvvete illa billah. (Bütün güç ve kuvvet, yalnızca Allaha aittir)

Malesef kimse ölümden ibret almıyor !

Ezenden yana olmayı ezilenden taraf olmaya tercih ediyor!

Oysa ki ölüm var ölüm !

Ölümü anmakta bir yaprak kadar dahi olamadık hassas

Öyle bir nefsimiz var ki dessas mi dessas !

“Her can ölümü tadıcıdır..” ( Ankebut:29: 57)

Selam ve dua ile