Yeryüzünde bulunan herşey fanidir

Yeryüzünde bulunan herşey fanidir. (Rahman: 55:26)

Ölüm, insan hayatının noktasıdır

Nokta cümlenin ölümü ve ölüm cümle hayatın noktası

Duvarların ardında sevdiklerinin ölüm haberiyle yüzleşmek zordur

Cansız bir beden dahi olsa, sarılmak ister insan sevdiğine son kez

Hapishanede çalıştığım yıllarda, özgürlüğün kıymetini daha iyi anladım

İstediğin yemeği yiyeyemek insana ağır gelir lakin birde yakınının cenazesine gidememek çok koyuyor insanlara

Bedeni cansızda olsa, insan sarılmak istiyor son kez sevdiğine

Bugün 42 yaşında İspanyol asıllı bir mahkum, teyzesini kaybetti

Türkiye gibi düşünmeyin zira buralarda teyze veya amca hatta anneanne ve dede anneden veya babadan daha yakın olabiliyor.

Nitekim sekiz çocuk babası Shawn isimli mahkum, bugün çocuklar gibi ağladı kendisine bu haberi verdiğimde

Yağmur’un toprağı beslediği gibi gözyaşları da gönülleri besliyor böyle zamanlarda

Teyzesi Patricia büyütmüş çünkü onu. Annesi, Shawn 6 aylık iken onlara vermiş. İkinci eşi çocuk istememiş çünkü.

Hapise girdikten sonra her iki haftada bir ziyaretine gelirmiş. Lakin kan kanseri olduğu için uzun zamandır gelemiyormuş.

Shawn, uzun yıllardan beri müslüman.

Teyzesi onun bu kararını kendisi müslüman olmasa da, hep desteklermiş.

Ebu Talip geldi aklıma ve onun vefatına Allah resulu’nün müteessir oluşu ..

Kimin doğurduğu değil, kimin elinde yetiştiğinizdir ehemmiyetli olan kimileyin

Biyolojik değil, psikolojik münasebet

Kimin duasıysanız, o sizin gönül eviniz.

Telefonda konuşurken ağlıyordu mahkum.

Benim yüzümden oldu benim hapise girmeme çok üzüldü onun için kanser oldu diyordu hıçkırarak…

Kendisini suçlama mahkumlarda çok olur böyle durumlarda.

Gözyaşı, duygu’nun sıvı hali.

Birilerinin o durumda onlarla olması çok mühim. Teselli vermek ve iman ettiğimiz değerleri hatırlatarak onları tekrar hayata bağlamak ..

Sakinleştikten sonra, ailesinden ve çocuklarından konuyu açmak onların toparlanmasında etki arzder çoğu kez

Çocuklar bu hayatın içindeki cennet bahçeleri. Hayata bağlayan ip gibi onlar adeta.

Anlamlı bir ölüm, anlamsız bir hayat yaşamaktan değerlidir.

Acı dahi anlamlıdır. Her şeyi anlamlı yaratan Allah acı denilen tecrübeyi de anlamsız yaratmadı.

Saçımızı anlamsız yaratmayan Allah niçin sancımızı anlamsız yaratmış olsun ki?

Kırılganlığın gücü var. En zayıf olduğumuz zamanlarda toparlarız çoğu kez kendimizi.

Kaza, bela ve afet kendimize getirir bizi.

Hapishanelerde ve hastanelerde insanlar daha dindarlaşır. Küsler barışır ve kavgalar biter çoğu kez.

Zira acı, keskin bir bıçak misali, merhameti ve uhuvveti tutsak eden bağları keser

Ölüm, hayat isimli musikide atladığımız nota gibidir.

Onun için detone olur ve kulağımızı tırmalar bu hayat

Oysa ki nebevi dilde “Ölümü çokça zikredin” tavsiye edilir.

Aşk insanın içindeki evidir. Madem aşk var öyleyse sonsuzluk var der, akleden kalbimiz

Aşkı tadan ahirete inanır. Zira bu hayat maşuk için çok kısadır

Bazı insanlar evsizdir. Duygusuzdur ve şuursuzdur.

İmansızlık bu halin neticesi. “Sağır olmak, dilsiz olmak ve dönememek”

Ağlamak ne kadar üzse dahi bizi arkasından ağlayacak biriniz varsa o dur sizi hayata bağlayan.

Hayattayken sevdiklerinizin kıymetini bilin !

Demir alma vakti gelince zamandan, artık o sessiz gemiye ardından el sallamaktan başka çaremiz yok.

Bir parça şefkat ve bir demet duadır bizi hayata bağlayacak olan.

Hakiki kayıp ölüm değil, yüreğindeki sevgiyi kaybetmektir.

Bedenler ölür, isimler ölmez zira.

Evet, “Yeryüzünde bulunan herşey fanidir” (Rahman: 55:26)

Sonbahar sanki bu ayeti dillendirir

O halde, bu hırs, bu ihtiras, bu kavga ve telaş neyin nesidir?

Geldi nefes, gitti nefes, kaldı kafes der şair ..

Selam ve dua ile