HAYKIRIŞ'A SELAM İLE

Öncelikle adı HAYKIRIŞ olan bu gazetede yazmama vesile olan Ayhan Gümüşsoy
kardeşime teşekkürle başlamak istiyorum.
Haykırış; Hakkı ve hakikati her zaman ve zeminde savunmaktır.
Hem de hiç tereddüt etmeden.
Korkmadan, çekinmeden!
“ Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim
Adam aldırma da geç git, diyemem aldırırım
Çiğnerim, çiğnenirim Hakkı tutar kaldırırım!” diyen
Milli marşımızın şairi Mehmet Akif Ersoy gibi.
“Volkan gibi lav atmış ne susmuş ne sönmüşüm,
Ben bu iman uğruna çılgınlara dönmüşüm!” diyen Osman Yüksel Serdengeçti gibi.
“Deselern ki İslam’ın pınarından içmek suç
O suçu kabullenir içerim avuç avuç…” diyen Abdurrahim Karakoç gibi…
İlk yazılar genellikle zor olur.
Bu, daha da zor olacak. Çünkü milletçe iliklerimize kadar hissettiğimiz ve yediden yetmişe
birlikte sarsıldığımız bir zaman dilimine denk geldi.
Elazığ demek yeterli sanırım.
Zira acı, ıstırap, çaresizlik, ağıt, çığlık, hüzün, hepsi orada.
İşte o anı en iyi orada yaşayanlar anlatabilir. Elazığlı şair, Sündüs Arslan AKÇA’nın
kaleminden dökülen mısraları birlikte terennüm edelim:
“Caddeler mahşer yeri korku hükümdar bugün
Ayazın kol gezdiği çehreler hüzün yükü
Dört bir yandan duvarlar, tavan çatırdar bugün
Ne çok ağıt birikti, ne çok efkarlı türkü
Caddeler mahşer yeri korku hükümdar bugün”
Rabbim beterinden korusun, Elazığ ve Malatya’daki kardeşlerimizin yar ve yardımcısı olsun.