CAN AZERBAYCAN

1992 yılında yapılanları unutmadık. Azerbaycan’da, Bosna’da, Çeçenistan’da eş zamanlı zulümler ve soykırımlar gerçekleştirildi. Dün olduğu gibi bugün de zalimin yanındaydı kendilerini medeni(!) diye tanımlayan batılı ülkeler. Küfür tek milletti yani. Zalimler koro halinde söylüyorlardı zulüm marşlarını.

Adları değişiyordu sadece; Ermeni, Sırp, Rus… Yaptıkları aynıydı.

Bizlere ise yanmak ve ağlamak düşüyordu hep. Zulme susmak ihanettir diyorduk ama bir olamıyorduk bir türlü. Birlikte vurmuyordu sineler. Şükür şimdi daha derli topluyuz. “İki devlet tek millet” olabiliyoruz en azından. Yıllar geçti üstünden. Ermeni haydutlarının yaptıkları kar kaldı yanlarına. Şımarık ve haydut Ermeniler aynı yöntemle yine sinsice saldırdılar Azerbaycan’a. Fakat bu sefer ters tepti hin fikirleri. Pişman oldular saldırdıklarına. Çünkü Azerbaycan halkı tek yürekti. En önemlisi Türkiye en net açıklamalarla yanındaydı Can Azerbaycan’ın.

Yıllar evvelinden Hocalı’da , Karabağ’da yapılanları unutmadık. Ağlayan karanfillerin yerinde gururla tebessüm eden güller var şimdi. Aşk ile yeni bir şevkle toprağı yaran kardelenler var. Tez zamanda Karabağ karanfil bahçesine dönüşür inşallah.

Ok yaydan çıktı bir kere. Son pişmanlık fayda vermeyecek Ermeni haydutlarına. Asıl sevindirici olan, bir tarafta yediden yetmişe tüm Azerbaycanlıların seferberlik ilan edilmişçesine, düğüne gider gibi cepheye koşmaları. Diğer tarafta  kaçmasınlar diye siperlere ayaklarından bağlanan Ermeni askerlerinin görüntüleri.

Gördük ve bir kere daha teyit ettik ki; Can Azerbaycan yalnız değildir. En büyük destekçisi de Türkiye’dir. Varsın bazı sözde Müslüman Arap ülkeleri utanmadan sıkılmadan Ermenileri desteklesin.

Biz bize yeteriz. Bu gelişmeler bir gerçeği daha doğrulamıştır. Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur.

Buradan en samimi duygularla Can Azerbaycanlı yiğitlere selam gönderiyor, dualarımızla her zaman yanlarında olduğumuzu bildirmek istiyorum.

Haklı davalarında yeni zaferler ve yeni destanlar ümidiyle,

Rabbim yar ve yardımcıları olsun.

ALİ PARLAK

ŞİİRLERLE CAN AZARBAYCAN

Elimde 1995 yılında neşredilen ZULME SUSMAK İHANETTİR adlı şiir antolojisi var.  O tarihlerde Türk İslam coğrafyasında yaşanan zulümleri anlatan şiirler var içerisinde.

Her biri yapılan zulüm ve işkencelere tanıklık eden şiirler.

İşte o şiirlerden Can Azerbaycan için yazılanların harmanlandığı şiir demeti:

Kim meni hatırlasa

Bilsin ki kalbim vurur

Hele bin dileyim var

Burda geçmişim durur

Burda geleceğim var

Gezsin Mil’i ,Muğan’ı

Bütün Azerbaycan’ı

Kim meni hatırlasa

NABİ HAZRİ

Her gün bir ülkede kopar velvele

Zalimler zulümler geldi giderler

Beşerin tarihi kadimden böyle

Azatlık yolunda çekişmelerdir.

BAHTİYAR VAHAPZADE

Karabağ

Başında kara bağ

Al kanlara boyandı

Başı kara Karabağ

SELAMİ YILDIRIM

Yine er meydanı boyansın kana

Türk’ün imanını göster cihana

Öyle bir saldır ki kahpe düşmana

Leşini toprağa ser Azerbaycan

Vur Allah aşkına vur Azerbaycan

BESTAMİ YAZGAN

Türk’üm doğruyum ama doğrunun değeri ne?

Ermeni Karabağ’da Türk’ü doğradı yine.

NAZIM TEKTAŞ

Közünü saklamamalı yanan ocağın külü

Özüne su vermiyorsa kurusun Hazar Gölü

Batı beni severmiş, sevmesin Moskof dölü

Müslümanlar kırılsa Haçın yüzü gülüyor

Türk milleti sustukça kuduz köpek dalıyor

AŞIK SEFAİ

Birleşmiş Milletler benzedi sirke

Sadistler musallat edildi şarka

İsrail Arap’a, Ermeni Türk’e

Kısmet bazı sizde bazı bizdedir

Sizdeki yaranın özü bizdedir

ABDURRAHİM KARAKOÇ

Şimdi uzaklarda kalan bir şehir vardır

Camileri yıkılmış, minareleri yarım

Bu şehrin çilesini ben çekerim yıllardır

Hasretini ben duyarım

YAVUZ BÜLENT BAKİLER

Karabağ’da kan var kan, ağlıyorAzerbaycan

Karabağ’da karalar bağlıyor Azerbaycan

Kanlar karı eritti, çağlıyor Azerbaycan

Vahşet bu vahşet dünya, dön başını bak artık

Ya Karabağ ya ölüm başka yolu yok artık

OZAN ARİF