KORKMA

Her seferinde gururla söylediğimiz, “KORKMA!” diye başlayan Mehmet Akif Ersoy imzalı şiirin 12 Mart 1921’de Büyük Millet Meclisi’nde İstiklal Marşı olarak kabul edilişinin 100. Yılını idrak etmekteyiz.

Koca bir asır geçmiş üstünden…

Tam 100 yıl olmuş yazılalı, milli marş olarak kabul edileli.

Üstadın; Allah bir daha bu millete İstiklal Marşı yazdırmasın duasını edeli.

Ve İstiklal Marşı’nı yazma karşılığında ödül olarak kendisine verilen 500 lirayı Türk Ordusu’na armağan edeli.

Her dizesi, her kelimesi özenle seçilmiş, iman ve inanç mürekkebiyle yazılmış, belki de yazdırılmış bir marş; Milli Marşımız.

Korkma! Kelimesi dahi tek başına yetmez mi?

On dört asır evvelinden ilhamla başlayan ”Korkma!” kelimesi dahi tek başına yetmez mi?

Sonra, “Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, tanı!”

“Bu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli”

Ve; “Hakkıdır Hakka tapan milletimin istiklal”

Özetle, günümüz şairlerinin çoğu zaman kafiyeyi tutturma, heceyi tamamlama kaygısıyla ekledikleri yamalı sözcüklerden eser yok bu devasa eserde. Baştan sona millet, vatan, bayrak ve Allah aşkıyla kelime kelime örülmüş mükemmel bir şiir.

Bu mükemmel şiirin şairi de mükemmel değil mi?

Mehmet Akif Ersoy yazdıklarını yaşayan bir şairdi.

Komple bir şahsiyet abidesiydi.

Yalanı, riyayı, ikbal şımarıklığını ve kibirli olanları hiç sevmezdi.

Hele sözünde durmayanları asla affetmezdi.

Şimdi bu güzel hasletleri mumla arıyoruz.

İşte onu en güzel şekilde anlatan serlevha dizeler:

“Oku, şayet sana bir hisli yürek lazımsa;

Oku, zira onu yazdım, iki söz yazsımsa.

Hayır, hayal ile yoktur benim alışverişim

İnan ki: Her ne demişsem görüp de söylemişim.

Şudur cihanda benim en sevdiğim meslek:

Sözüm odun gibi olsun; hakikat olsun tek!